GARDIROP MAGAZİN

Gökberk Demirci: Sahici İçten ve Yakışıklı

Bazen biz plan­la­masak da hay­at biz­im yer­im­ize plan­lar kuruy­or. Şans eseri arkadaşının çalıştığı sete ziyarete giden Gök­berk Demir­ci, tama­men spon­tane gelişen küçük bir oyun­cu­luk deney­i­mi son­rasın­da ken­di­ni oyun­cu­luk dünyasının tam ortasın­da buluy­or. Gök­berk tanıdığımız en özel isim­ler­den. Ken­di­ni ifade ediş şekli, yaşam stili, duruşu, hay­at­tan bek­len­ti­leri ve aşkı… Gerçek bir soh­bete dav­et ediy­oruz sizi. Gelin onun hikayesi­ni kendin­den dinleye­lim. 

Röpor­taj Gülay Özdemir Fotoğraflar Coşkun Açık, Mustafa Çağrı Üstün Videografi Halid Ziya Fırat Moda Direk­törü Çağla Küçükdere­li Styling Seda Sol­maz Saç ve Makyaj Seben Ersoy Kurum­sal İletişim Mine Gündüz Styling Asis­tanı Sena Demir Prodük­siy­on Nutek Stu­dio Mekan Hotel Des Arts Gala­ta

Seni biraz tanıya­bilir miy­iz? Oyun­cu­luk kariy­erin nasıl başladı?
Aslın­da tama­men şans eseri diye­bilir­im. Aklım­da olmayan veya planlamadığım bir şeydi… Asker­den yeni gelmiştim. Bir arkadaşımın dav­eti üzer­ine, çalıştığı sete ziyarete git­tim. Ora­da spon­tane gelişen durum­lar vesile­si ile bir iki küçük deney­im­im oldu. Büyük bir mut­lu­luk katmıştı hay­atı­ma ve çok keyif almıştım o anı yaşarken. Son­rasın­da tiy­a­tro başladı; eğitimler vs. derken bugüne geldik 🙂 

Seni daha önce “Hay­atımın Aşkı”, “Arka Sokak­lar” dizisinde izledik. Şimdilerde “Yemin” dizisinde başroldesin. Oynadığın karak­ter­le ben­z­er yan­ların var mı? 
Yemin’e kadar­ki kısım kısa ama key­i­fli serüven­ler­di. Elbette tanıdığım, bütünleştiğim karak­ter­ler ile küçük de olsa bir­takım ben­z­er­lik­ler oluy­or. Tanışıp kaynaşma son­rası tek bir vücut­ta buluşuyor, iki ayrı kişi. Kendin­den bir parça gibi… Bir süre son­ra düşüncelerimiz, tavır ve davranışlarımız örtüşmeye başlıyor ve sadece karak­teri oynamıy­or, yaşamaya başlıyorsun. 

Gök­berk Demir­ci hay­atı nasıl yaşar? Hay­a­ta bakış açısı nasıl?
Bel­ki çok klişe ola­cak ama bir oyun­cu olarak, malum yoğun iş tem­po­su… Spon­tane yaşıyorsun, sadece sana ait olmayan pro­gram­lar dahilinde. Arta kalan zaman çoğunlukla zih­nen ve bede­nen din­len­mek­le, arın­mak­la, keyif almaya çalışarak geçiy­or. Elim­den geldiğince hay­a­ta karşı hep poz­i­tif bir bakış açısı­na sahip olmaya çalıştım. İyiye, doğruya, aydınlığa, mut­lu edene yöneldim; yaşadığım onca kay­ba, olumsuzluğa rağmen. 

Oyun­cu­luk­ta hay­al ettiğin yer nere­si? Şu anda hay­al ettiğin yerde misin?
Açıkçası başlarken hiçbir hay­al­im yok­tu. Yaşadığım şeye dair hiçbir fikrim ve bil­gim de yok­tu. Bir anda kendiliğinden gelişti her şey. Öğrendikçe, his­set­tikçe, deney­im­ledikçe, tanıdıkça mutluluğum, gayre­tim, isteğim art­tı. Yeri gel­di, hay­al bile edemediğim mut­lu­luk­lar yaşattı bana. Kazandık­larım gibi… Hari­ka bir kitle, hari­ka bir hay­at arkadaşı, vs vs… Doğrudan bir cevap olmadı bel­ki ama hay­allere adım adım diye­lim 🙂 

Hay­at­ta­ki en büyük ilham kay­nakların, seni motive eden şeyler nel­er?
Önce­lik­le anda olmak. Tem­iz bir zihin, doğru düşünme… Elim­izde olmayan sebe­pler haricinde, her fır­sat­ta bun­lara zor­larım kendi­mi. Mecburiyetler, sorum­lu­luk­lar, ait ola­bilme… Bazen okuduğun iki yorum, evin­de geçirdiğin mut­lu­luk dolu anlar, seni gerçek­ten sev­en ve sırtın­da o güzel desteğini hissettiğin hari­ka bir eş… Hep­si bir­er ilham kaynağı ben­im için. 

Bugüne kadar çalıştığın, seti en eğlenceli pro­je hangisiy­di?
Aslın­da hep­sinin eğlenceli, key­i­fli, mut­lu eden yan­ları çok. Ayırt etmek zor olur ben­im için. Ama en uzun soluk­lu ve hala devam etmek­te olan setimin eğlenceli yan­ları say­mak­la bit­mez 🙂 

İyi bir oyun­cu olmanın kod­ları var mı? Rol mod­eli olarak aldığın oyun­cu­lar kim­ler?
Elbette vardır; kişiye göre, bakış açısı­na ve amaçları­na göre… Bu kestir­ile­mez sanırım. Ken­di adı­ma söyleyebileceğim tek şey “ait olmak, ait his­set­mek, yaşamak ve beraberinde yaşatmak.” Mesela Antho­ny Hop­kins… Kaşının kalkışına, göz kırpışına bile hayran­lık­la dikkat kesildiğim bir aktör. Sayabileceğim birçok isim vardır illa ki ama o an tek düşüncem işimi en iyi şekilde icra ede­bilmek oluy­or. Moti­vasy­on… 

Sosyal medya ile aran nasıl? Beğenerek takip ettiğin veya stalk’ladığın isim­ler var mı? 🙂 Yoğunluktan dolayı çok fazla vak­it geçiremiy­o­rum ama aram iyidir diye­bilir­im. Elbette kendim­ce izle­mek­ten keyif aldığım bazı isim­ler var sıkı takipçisi olduğum, fakat genelde ben­im “keşfet” hep antikalar, hay­van­lar ve doğa üzer­ine 🙂 

Stili­ni nasıl tanım­larsın? Kıyafet seçi­mi yaparken en çok neye dikkat eder­sin?
Dışına çık­ma­maya çalıştığım keskin, net bir stil­im yok açıkçası… Anlık karar­lar, nasıl hissettiğim ve nerede olacağımla alakalı değişkenlik gös­teriy­or. Çoğunlukla Özge’nin tavsiyeleri diye­bilir­im 🙂 

Oyun­cu­luk kararın­da ailenin desteği var mı? 
Elbette her zaman destek oldu­lar, mut­lu oldu­lar, ben­im­le bir­lik­te yaşadılar. Rah­metli annem her bölüm son­rası arar, “Oğlum şu kıza öyle bak­ma, içim gidiy­or” der­di. Bugün­leri görmemde büyük rol­leri var. 

Oyun­cu olarak hay­ali­ni kurduğun, içinde olmayı çok istediğin bir pro­je ya da bir­lik­te rol almak istediğin bir isim var mı?
Elbette izlerken kendi­mi kadro­sun­da hay­al ettiğim birçok pro­je olmuştur; mesela Şener Şen, Çetin Tekin­dor, Erkan Can, Haluk Bil­gin­er… Gerçek­ten çok büyük bir keyif ve mut­lu­luk­la çalışmak isteyeceğim insan­lar. 

Neredeyse oynadığın dizilerin tamamın­da “aşk” var. Sen aşkı nasıl tanım­larsın?
Maale­sef aşkı sanırım kuracağım cüm­lel­er­le hiçbir zaman tanımlayamayacağım 🙂 Yaşattıklarını, his­set­tirdik­leri­ni tanım­la­mak zor… İyi ki öyle bir şey var, iyi ki yaşıyoruz, iyi ki o, iyi ki, iyi ki, iyi ki… 

Hay­at­ta­ki en büyük ilham kay­nakların, seni motive eden şeyler nel­er? Antikalara karşı her zaman büyük bir tutkum ve mer­akım olmuştur. Son zaman­lar­da yaşadığım güzel bir heye­can, dav­et edildiğim bir anti­ka fuarı olmuştu. İlk aklı­ma gelen­le cevap­la­mak iste­d­im 🙂 

Şimdi sıra­da ne var? 
Sıra­da ne olduğunu asla kimse bile­mez ama güzel­lik­ler, mut­lu­luk­lar, heye­can­lar, ilk­ler, umut­lar, sağlık ve huzur var diye­lim. Dileye­lim, isteye­lim… 

Exit mobile version